Niezbędne ziemie - koniecznie utracone, czyli dlaczego polska epika powojenna potrzebuje Ukrainy

Autorka omawia dwa ważne powojenne utwory prozatorskie: Zasypie wszystko, zawieje? Włodzimierza Odojewskiego i Sławę i chwałę Jarosława Iwaszkiewicza i rozważa, w jaki sposób autorzy ci podjęli temat polskich kresów południowowschodnich, dla opisania ich historycznej i aktualnej wagi. Każdy z nich prezentuje inny obraz polskiej historii powojennej, co prowadzi do znacząco odmiennych narracyjnych konkluzji. Stosując dwie istotne kategorie Zygmunta Freuda: melancholię i żałobę, interpretuje dwie powieści jako przedstawicielki podwójnej relacji w odniesieniu do ziem utraconych po drugiej wojnie światowej i ujawnia tożsamościowy aspekt wyboru, jakiego w czasach PRL dokonywano poprzez ustalenie stanowiska względem problematyki kresów.

 

 

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
Bednarek	[pdf]	[564 KB]