Na tropach polsko-ukraińskiego dialogu: uwarunkowania i areny międzynarodowego dyskursu w latach 1946-1989

Artykuł przedstawia rozwój politycznego i historycznego dialogu polskiej i ukraińskiej emigracji w latach 1945?1989. Emigracje obu narodów, erectile składające się w dużej mierze z ich politycznych, store wojskowych i kulturalnych elit, stanęły przed historyczną koniecznością odłożeenia niedawnych waśni, na tle bezwzględnie rozgrywanego w czasie II wojny konfliktu, i podjęcia wspólnych działań w celu wywierania wpływu na politykę państw zachodnich. Działania te nie zostały uwieńczone powodzeniem, lecz pewna ilość wspólnych wartościowych inicjatyw, podejmowanych przez nieliczne polityczne koła polskie i ukraińskie, stanowi dziś pozytywną tradycję polsko-ukraińskiego dialogu w warunkach demokracji po roku 1989. Inicjatywa należała do środowiska skupionego wokół paryskiej ?Kultury? oraz ukraińskich emigracyjnych czasopism ?Suczasnist??, ?Widnowa?. ?Kultura? z inicjatywy J. Giedrojcia inicjowała wspólne deklaracje polityczne części środowisk emigracyjnych, w tym polsko-ukraińską i ukraińsko-rosyjską. Deklaracje te stanowiły momenty przełomowe w psychologicznym nastawieniu nieufnych wobec siebie kół emigracji. Powyższe inicjatywy ?Kultury? wpływały także na przemiany wobec problematyki ukraińskiej w Polsce, zwłaszcza w latach 80., kiedy równie działające w podziemiu grupy Solidarności, partii politycznych i środowisk kulturalnych zaczęły poszukiwać możliwości dialogu z sąsiednimi narodami, znajdującymi się pod sowiecką okupacją.

 

 

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
6 15 Schlott W. Na tropach polsko ukrainskiego dialogu	[pdf]	[100 KB]