McLudzie i ich drapieżniki, czyli o wampirach zmieniających dietę

Tekst stanowi próbę pokazania, jak wszechobecne w kulturze współczesnej opowieści o wampirach wpisują się w przystępną wersję zagadnień poruszanych w obrębie animal studies. Ponieważ postać wampira jest jednym z tych elementów gotyckiego kanonu, które przeszły oszałamiającą przemianę (Draculę Brama Stokera i bohaterów cyklu Zmierzch Stephenie Meyer zdaje się więcej dzielić niż łączyć), w artykule rozważane są przyczyny tak radykalnej zmiany naszych opowieści o istotach fantastycznych, które ulokowaliśmy w łańcuchu pokarmowym wyżej od nas.
Obszerniejszej analizie w artykule poddany został film Jima Jarmuscha Tylko kochankowie przeżyją – przywołane zostają jednak i inne (poza już wymienionymi) „kanoniczne” teksty, np. Wywiad z wampirem Ann Rice, oraz te mniej znane, np. Gobelin z wampirem Suzy McKee-Charnas czy Prawda Terry’ego Pratchetta.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
Porownania 31 18 IZDEBSKA	[pdf]	[193 KB]