CZY PISARZ JEST DARMOZJADEM, CZYLI O SPOŁECZNYCH POŻYTKACH „NICNIEROBIENIA”. PROZA SRĐANA VALJAREVICIA
Kategoria autentyczności, którą, posiłkując się dziełami literackimi, naukowo omówił Lionel Trilling w swojej książce Szczerość i autentyczność z 1972 roku, posłuży jako punkt wyjścia do rozważań nad autobiograficzną prozą Srđana Valjarevicia. Odwołując się do wartości, na których budował swoją filozofię sentymentalizm, serbski pisarz (ur. 1967) podejmuje próbę odnalezienia nowego lirycznego języka dla opisu otaczającego świata. Z tego powodu jego dokonania określić można mianem „nowej wrażliwości”. Ta nowa formuła altruizmu, pozwalająca twórcy na „bycie sobą”, jest alternatywną wobec form ostentacyjnego społecznikowskiego zaangażowania. „Subtelniejszy język” opartej na indywidualizmie podmiotowości słabej jest w stanie – zdaniem Valjarevicia – stawić opór problemom i kryzysom współczesnego świata.
Tytuł dokumentu | Typ | Rozmiar |
---|---|---|
06 Nowak Bajcar | [pdf] | [895 KB] |