Krajobraz japoński w polskich narracjach podróżniczych przełomu lat 80. i 90. XIX wieku

Celem niniejszego artykułu jest analiza portretu krajobrazu japońskiego, jaki wyłania się z polskich tekstów podróżniczych końcówki XIX wieku. Przeanalizowane zostały trzy (a zarazem wszystkie, które są znane) teksty polskich podróżników: Karola Lanckorońskiego, Pawła Sapiehy oraz Hugona Zapałowicza. Pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku niezależnie od siebie odbyli oni podróż do Japonii. Przedmiotem refleksji są tu poszczególne cechy narracji, takie jak porównania, reprezentacje krajobrazowe, relacje międzykulturowe czy stereotypy dotyczące społeczeństw nieeuropejskich, które złożyły się na charakterystyczny, nacechowany kolonialnym spojrzeniem, opis tego kraju.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
04 Gromadzka	[pdf]	[132 KB]