Człowiek – zwierzę – rzecz w „Chłopach" Władysława Reymonta
Powieść Reymonta sytuuje ludzi, zwierzęta, rośliny w jednym porządku – porządku natury. Jednak relacje pomiędzy ludźmi a zwierzętami mienią się ambiwalencjami. Z jednej strony dostrzec można somatyczną wspólnotę między kobietami a krowami, będącą podstawą współodczuwającej troski o innego i ujawniającą się w formach czułości, z drugiej zaś strony powieść opisuje sceny spontanicznego i bezmyślnego okrucieństwa wobec przede wszystkim dzikich zwierząt: srok, zająców, żołny (oślepionej smołą) etc. oraz wyraźnej ich reifikacji (zwierzę – „mechaniczna” zabawka). Celem artykułu jest zatem opisanie złożonego i niejednoznacznego charakteru międzygatunkowych relacji.
Tytuł dokumentu | Typ | Rozmiar |
---|---|---|
06 Brzozowska | [pdf] | [154 KB] |