Robinson w postantropocenie

W artykule podjęto próbę wyjaśnienia związków wyrażenia „Robinson warszawski” z powieścią Robinson Kruzoe Daniela Defoe i współczesnym nawiązaniem do niej w futuresce Dwa końce świata Antoniego Słonimskiego. W części analitycznej wykazano zależność prozy Słonimskiego od wzorca fabularnego oraz eseistyki Jana Kotta i Iana Watta poświęconej przekroczeniu perspektywy indywidualistycznej w powieści europejskiej. W zakończeniu postawiono pytanie o preposteryjną lekturę Dwu końców świata w kontekście koncepcji posthumanizmu Rosi Braidotti.

Tytuł dokumentu	Typ	Rozmiar
16 Tomczok	[pdf]	[131 KB]