Dystopian and Utopian Omission of Discourse in Three Modern Robinsonades: Lord of the Flies, Concrete Island, The Red Turtle

Historia Robinsona Crusoe przedstawiona jest za pomocą narracji w pierwszej osobie częściowo napisanej w formie dziennika. Teksty kontynuujące tradycję robinsonady na ogół również przyjmowały podobną narrację, uwypuklając w ten sposób kwestię autorstwa, władzy nad tekstem i dominacji językowej. Niniejszy artykuł skupia się na tych robinsonadach, w których nie zastosowano wyżej opisanej techniki, co pozwoliło wyeliminować metanarrację i intradiegetycznego narratora. Celem jest ustalenie powodu takiego zabiegu na przykładzie trzech nowoczesnych robinsonad: Władcy much Williama Goldinga (1954), Wyspy J.G. Ballarda (1974) i filmu animowanego Michaela Dudok de Wita pod tytułem Czerwony żółw (2016).

Article Title	Type	Size
09 Gill	[pdf]	[135 KB]