Populacja na każdym etapie egzystencji, nawet w najbardziej traumatogennych warunkach, potrzebuje rozrywki. Z tego względu opis doświadczenia obcej dominacji powinien uwzględnić obszar kultury popularnej jako pola artykulacji zarówno antykolonialnego sprzeciwu subalterna, jak i jego kolonialnej subordynacji. W artykule sformułowano propozycję badań nad drugim aspektem, wskazując na kulturowe mechanizmy naturalizacji hegemona w dyskursie podporządkowanych poprzez jego idolatryzację.
« poprzednia | następna » |
---|